Walka ze mną!

Wena

podrapała go w ucho.

Visse

Patrzyłem na sączącą się jej krew na łapie.

Wena

co sie patrzysz ?

Visse

A po to mam oczka. - zaśmiałem się i pociągnąłem ją za ogon.

Wena

warknęłam na niego. Ledwo mogłam chodzić. Czułam, że zaraz upadnę, bo straciłam dużo krwi. Gryzłam go.

Visse

Wystarczy.- powiedział i usiafł.

Wena

nie !

Visse

Tak! Widzę co się dzieje. Jesteś już słaba. Odpocznij.

Wena

czyli rozumiem , że się poddajesz ?

Visse

Nie poddaję się! Robię to dla Twojego dobra!

Wena

jak nie walczysz teraz, to znaczy , że się poddajesz.

Visse

Zrozum nie chcę ,żeby coś się złego stało!- wziąłwm wielki liść i okryłem jej łapę.

Wena

Nie musisz się o mnie martwić. - warknęła. Albo walczysz, albo się poddajesz. Takie jest życie.

Visse

Nie cvhcę się poddawać i nie chcę cię ranić. zrozum. - położył się w cieniu.

Wena

Nie obchodzi mnie to - warknęła. Ok, poddałeś się. Wygrałam.