Osada dwónogów

Scar

<słysząć zamieszanie ukrył się w gęstwinie> <W samą porę, gdyż chwilę później przebiegła tamtędy lwica> Altea ! <szepnął, gdy zobaczył jedną z lwic na plecach Ambrozji> <pobiegł za nią> Nie jest ci przypadkiem cieżko ? Daj, poniosę Alteę <rzekł do lwicy>

Altea · Gość

Byłam troszke senna ale jakoś sie trzymałam.
-Jeżeli coś mi sie stanie,to pamiętaj że cie kocham-szepnęłam do Scara.

Scar

Nic ci się nie stanie <powiedział z naciskiem i przyspieszył kroku>

Shadow

<biegł przed siebie odciągając stado dwónogóe, czując, że słabnie. W ostatnim zrywie energi skoczył do rzeki i odplynął z jej prądem>

Simba

Ej Shadow! wracaj tu! - krzyknąłem biegnąc wzdłóż rzeki

Kovu

<zakradłem się do obozu dwunogów,schowałem sie za szałasem,zobaczyłem zbliżających sie ludzi,gdy przeszli obok szałasu zagryzłem ich>
<po chwili poczułem bardzo silne walnięcie w plecy i zemdlałem>

Direx · Gość

*Podbiegł do Kovu rozganiając ludzi, i wziął go na plecy. Uciekli.*

Shadow

*słabo mu się zrobiło, na chwilę stracił przytomność* *wynurzył się jednak i z wysiłkiem zaczął płynąć do brzegu. Nie dostrzegał dwónogów*

Narcyz

przyszedłem byłem samotny nie wiedziałem co to jest nagle ludzie do mnie podeszli ze strzelbami nie wiedziałem o co im chodzi siedziałem i siedziałem aż nagle zaczęli sie zbliżać byli coraz bliżej i bliżej bałem sie żuciłem sie na nich te zaś obronili sie nożem i wbili mi go w łape zacząłem uciekać z nożem w łapie aż mnie złapali tak jak chwyta mama za kark

Killer

przybiegłem na pomoc bratu wskoczyłem na nich i uwolniłem go a sam gryzłem sie znimi ąz jeden mnie zastrzelił upadłem ranny i umierający na ziemie

Narcyz

bracie - krzyknął i wskoczył na nich bił sie z nimi ale nie dał rady zabili go

Killer

lezał na podłoce aż wzieli go i Narcyza udawał ż nie żyje wsadzili nas do wrzątku zacząłem piszczeć ale nie umiałem wyjść z wody bo nie umiałem sie ruszać sparzyęłm swoje ciało potem nas wyciągnęli obrali ze skóry i poćwiartowali chcieli zjeść ale jeden przyszedł i powiedział im że roznosimy choroby i nasze ciała poćwiartowane wyrzucili gdzieś na trawe

Zira

przybiegłam bo usłyszałam pisk zobaczyłam poćwiartowane ciała myślałam że sie załamie wzięłam je i odbiegłam

Sarafina

Przyszłam. Zerknęłam na poćwiartowane ciała. Sami tego chceli... nawet się obronić nie umieli. - pomyślałam, prychnęłam.

Liduma

Załamała się. Ostatni raz rzuciła tęskne spojrzenie na lwią krainę i uciekła.